Definieer fase – Volledige gids voor Design Thinking

Zeker heeft ieder van ons zich minstens één keer afgevraagd of een probleem de aandacht waard is, of het een redelijke oplossing heeft. We komen elke dag hindernissen tegen, van triviaal tot ernstiger. Vraag af en toe anderen om hun mening en je zult veel advies en inzichten vinden die je perspectief verbreden. Het geheim om een oplossing te vinden ligt in de benadering die we kiezen. Laten we enkele van de meest voorkomende benaderingen onderzoeken.

De definieerfase in Design Thinking – inhoudsopgave:

1. Design Thinking als een humanistische benadering
2. Wat is de definieerfase in het Design Thinking proces?
3. Tools die in de definieerfase worden gebruikt

Design Thinking als een humanistische benadering

In het eerste deel van het artikel: Design Thinking Methodologie Stap voor Stap – Empathie, hebben we het proces van design thinking geïntroduceerd en onderzocht. Laten we nu kort beschrijven wat de humanistische benadering inhoudt.

De humanistische benadering is een denkrichting die zich richt op mensen, hun lichamen, gevoelens en relaties met anderen. De principes omvatten een holistische, positieve en natuurlijke scope in het bestuderen van onze fysieke en mentale toestanden, acties en verbindingen. Net als bij menselijke reflexen, worden we bij elke zorg in wezen getrokken door onze gevoelens. Wanneer we iemand anders helpen dan onszelf, worden we gedwongen om empathie te tonen voor de moeilijkheid waarmee die persoon wordt geconfronteerd. Met andere woorden, als we ons goed willen verhouden tot het probleem, moeten we empathie in onszelf opwekken. Het is verantwoordelijk voor ons vermogen om ons “in de schoenen van iemand anders” te verplaatsen.

Wat is de definieerfase in het Design Thinking proces?

De eerste fase van design thinking is empathie. Dit is waar alles begint. Na grondig onderzoek in de empathiefase komt de tijd om het probleem te definiëren. Deze schijnbaar gemakkelijke fase veroorzaakt vaak veel problemen voor het team dat aan deze uitdaging werkt. Het vereist openheid, begrip en vooral – tijd. Te vroeg conclusies trekken of potentiële problemen identificeren, verkleint ons gezichtsveld, waardoor het proces minder effectief wordt.

De eerste stap is om de verzamelde informatie te systematiseren, de empathiekaart te verfijnen en geschikte persona’s te creëren. Het is belangrijk dat de persona’s die we creëren de groep mensen weerspiegelen die we hebben geïnterviewd of geobserveerd.

Wanneer alles op de juiste plaats is gezet, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de verzamelde informatie is verdeeld in de juiste categorieën: gebruikersbehoeften, problemen en voordelen. Dat wil zeggen, in wat een Waarde Ratio Matrix wordt genoemd. Als deze fase slecht wordt uitgevoerd, zal verder werk worden belemmerd omdat onderzoekers hun zoekgebied verkleinen.

Tools die in de definieerfase worden gebruikt

De tool die enorm helpt om de gebruiker en zijn verwachtingen te begrijpen, is precies de waardepropositie matrix. Alle verzamelde informatie moet worden geplaatst volgens de definities op de matrix (moeilijkheden, voordelen, behoeften). Het is de moeite waard om de definities van deze gebieden te begrijpen om ze allemaal goed te kunnen indelen.

1. Behoeften – informeren over wat de gebruiker nodig heeft om zijn leven gemakkelijker te maken en waarom hij voor een bepaald product heeft gekozen.
2. Problemen – dit zijn situaties waarmee de consument elke dag te maken heeft, en die onaangenaam of moeilijk te hanteren zijn. Het helpt om te begrijpen waar de gebruiker om geeft en waar het de moeite waard is om op te letten.
3. Voordelen – dat is wat de ontvanger gelukkig en tevreden maakt. In deze fase is het de moeite waard om informatie te halen uit de eerder gemaakte empathiekaart.

Naast de waardepropositie matrix kunnen we andere tools opsommen die ook door onderzoekers worden gebruikt in het proces van het definiëren van het probleem. Deze omvatten:

• Persona’s – die eerder al zijn genoemd. Specifieke, gemaakte persona’s of groepen vormen een klantpersona. Bij het creëren van persona’s is het noodzakelijk om rekening te houden met de beschrijving van een bepaalde persoon, zijn/haar leeftijd, beroep, interesses, behoeften, pijnpunten en ook kort de biografie te beschrijven, zodat de onderzoeker zich een beter beeld kan vormen van het gemaakte karakter.
• Customer Journey Map – letterlijk, dit betreft het in kaart brengen van de klant. Bovendien beschrijft de verzamelde data de relatie die de klant heeft met het bedrijf of een bepaald product en presenteert zijn/haar eerdere ervaringen daarmee.
• Rose Thorn Bud – bij het creëren van een product richt deze techniek zich op het groeperen van potentiële elementen in categorieën die overeenkomen met de delen van de bloem. Daarom vertegenwoordigt de Roos de winsten, de Doorn de uitdagingen en de Knop de zaken die potentieel succesvol kunnen worden.

Uiteraard zijn er veel tools die we kunnen gebruiken voor de definieerfase van het probleem. We kunnen de 5WHY methode gebruiken en ons richten op “waarom?” om de vraag tot de kern van de zaak te brengen. Het in kaart brengen van het probleem is ook populair, of het nu gaat om het creëren van een journey map zoals eerder genoemd, stakeholder maps, mind maps, empathiekaarten – een van deze kan ons helpen dichter bij de essentie en verdere oplossing van de zorg te komen. Er is geen enkele, vaste regel die zou definiëren hoe we deze fase moeten benaderen. We moeten echter het hele proces van design thinking niet onderschatten of overslaan, omdat dit de goede vooruitzichten van onze onderneming kan ondermijnen.

Als je onze inhoud leuk vindt, sluit je dan aan bij onze drukke bijencommunity op Facebook en Twitter.